خودآموز قتل: 101 راه برای سر به نیست کردن جنازه (آپدیت: بخش چهارم: سوزاندن)

اینکه به چه دلیل یا دلایلی دست به چنین کاری زده‌اید عجالتا مورد بحث نیست. حالا در نظر می‌گیریم که چنین اتفاقی افتاده است و شما با یک فقره قتل انجام‌شده طرف هستید. یک جنازه روی دستتان مانده و حالا باید از شر آن خلاص شوید.

برای اینکه بتوانیم تمام رموز کار را با شما در میان بگذاریم، نخست باید از نحوه‌ی انجام آن آگاهی داشته باشیم. بنابراین کل حالت‌های مختلف را در دسته‌بندی‌های متفاوت قرار داده و برای هر کدام از آنها راه حل مناسبی ارائه خواهیم کرد.

1: جنازه‌ی سالم/ قطعه‌قطعه کردن / کثیف‌کاری دارد

اگر قتل در خانه اتفاق افتاده باشد و مثلا با فشردن گلوی طرف او را خفه کرده‌اید، پس حالا با یک جنازه نسبتاً تر و تمیز طرف هستید. به یاد داشته باشید که پس از قتل، «ارزش زمان» و زمان‌بندی کارها بیش از پیش می‌شود. حالا «گذشت زمان» علاوه بر اینکه باعث می‌شود دردسر لو رفتن را به جان بخرید، ممکن است شرایط رهایی از جسد را نیز برایتان مشکل‌تر کند. در ساعت‌های اولیه رخدادن قتل معمولا جنازه از لحاظ ظاهر تفاوت چندانی با شرایط قبلی –زنده بودنش- ندارد. فقط کمی عضلات سفت‌تر و بی‌حالت‌ترند. بدی ماجرا این‌جاست که بعض افراد به خاطر پر بودن مثانه یا معده پس از مردن شروع به تراوش محتویات مثانه و روده به بیرون می‌کنند. مخصوصا در افرادی که مرگ در آنها لحظه‌ای و آنی اتفاق افتاده باشد. این موضوع علاوه بر اینکه باعث ایجاد بوی نامطبوع در محیط منزل‌تان خواهد شد، باعث می‌شود که نیاز به تمیزکاری بیشتری نیز داشته باشید. بنابراین شاید لازم باشد پیش از قتل از خالی بودن معده و مثانه مقتول‌تان مطمئن شوید.

خب، حالا فرض را بر این می‌گذاریم که جنازه هیچ‌گونه تراوش نامطبوعی نداشته باشد. راه حل اول این است که جنازه را به قطعات کوچکتر تقسیم کرده و آنرا داخل وسیله‌ای مانند چمدان جاگذاری کنیم و بعد منتظر «پیرمرد خنزر پنزری» کالسکه‌چی با یک نعش‌کش سیاه بمانیم؟! نه! مطلقاً این‌جا رمان «بوف کور» صادق هدایت نیست و هیچ پیرمردی با نعش‌کش خود به یاری شما نخواهد آمد. فقط خودتان هستید و باید جنازه را به تنهایی قطعه قطعه کنید و سپس قطعات را داخل -مثلا- چمدان قرار داده و از منزل خارج کنید.

نکته‌ی ظریفی که در این حالت وجود دارد آن است که ممکن است مثل رمان بوف کور دو زنبور طلایی یا چند مگس و پشه یا حشرات مختلف در حین انجام کار در اطرافتان پرسه یا پرواز کنند که این خودش می‌توانند در ساعات آینده مشکلات دیگری را به همراه بیاورد.

نکته‌ی دیگر آنکه حتما این کار را در داخل حمام انجام دهید. یا حتی‌المقدور پلاستیک کلفت و بزرگی را به صورت سرتاسری در داخل اتاق پهن کنید و سپس به قطعه قطعه کردن جسد بپردازید. دلیل اول آنکه قطعه کردن جنازه ریخت و پاش خون بسیار زیادی به همراه خواهد داشت و نشت خون بر روی اجسام مختلف می‌تواند برایتان دردسر ساز شود. مطمئنا شما نمی‌خواهید که پلیس پس از مشکوک شدن به شما، با یک دوربین ماورای بنفش یا چیزی نظیر آن به جان خانه‌تان بیافتد و رد خون مقتول را در سرتاسر خانه‌تان ببیند.

نکته‌ی دیگر بوی تند خونِ تازه است. هر چه جنازه تازه‌تر باشد، بالطبع خون آن هم گرم‌تر و تازه‌تر است و بوی تندتری نیز دارد. بنابراین اگر در اطرافتان همسایه‌ی فضول، یا سگ ولگرد یا سگ خانگی گرسنه‌ای، یا حتی گربه‌ی آواره‌ای وجود داشته باشد، مطمئن باشید که بوی خونِ جسد، آنها را خیلی زود خبر خواهد کرد.

بنابراین اگر با تمام نکات بالا مشکلی ندارید بهتر است دست به کار شوید و شروع به قطعه قطعه کردن جنازه کنید.

این نکته را به خاطر داشته باشید که بریدن جسد سر و صدای فراوانی ایجاد خواهد کرد. پس بهتر است اینکار را در سکوت انجام ندهید. سعی کنید تلویزیون را روی یک کانال پر سر و صدا میزان کنید، یا از وسیله پخش موسیقی برای پر کردن فضای منزل با موزیک استفاده کنید. رعایت این نکته علاوه بر خنثی کردن سر و صدای احتمالی عملیات بریدن جسد، باعث می‌شود که فضای خانه‌تان حالت طبیعی‌تر و جذاب‌تری داشته باشد و احیاناً لحظات خوشی را حین انجام کار برایتان رقم بزند.

برای بریدن جسد بهتر است از وسایل دم دست استفاده نکنید. چون در صورت مشکوک شدن پلیس به شما، احتمالا دوربین ماورای بنفش رد خون را روی وسایل شما شناسایی خواهد کرد. حتی در صورتیکه وسایل استفاده شده را به دور بیندازید، جای خالی آنها در قفسه وسایلتان سوال‌های زیادی را در ذهن افسران پلیس یا دیگران شکل خواهد داد. در اینجا پیشنهاد می‌کنیم که از یک اره‌ی آهنبر معمولی استفاده کنید. بهتر است مدتها قبل از اینکه اقدام به قتل کنید، چند اره‌ی آهنبر از چند مغازه‌ی کوچک و دورافتاده و حتی‌المقدور در شهرهای دور و نزدیک منزل‌تان خریداری کنید و در تمام مدت حمل و نقل آنها از دست‌کش استفاده کنید.

در صورت استفاده از اره آهنبر این نکته را در هم در نظر بگیرید که لکه‌های رنگی روی لبه‌ی تیغه‌ی اره در برخورد با استخوان‌های کلفت ران پا احتمالا دچار خراشیدگی می‌شوند و ممکن است لکه‌های رنگی را بر روی استخوان بر جای بگذارند. پس بهتر است از قبل چندین بار لبه‌های رنگ شده اره آهنبر را با سوهان بخراشید تا مطمئن شوید در اثر مالش و برش هیچ لکه‌ی رنگی ایجاد نمی‌کنند.

17 بهمن 98

همیشه و در همه حال از دستکش استفاده کنید. ذکر این نکته فوق‌العاده مهم و ضروری است که شما نباید هیچ اثر انگشتی به جا بگذارید. البته علاوه بر اثر انگشت معمولا بازرسان وکاوشگران جسد به دنبال خرده وسایل نادیدنی چسبیده به جسد هم هستند. مثلا اگر در زمان قتل، مقتول با شما گلاویز شده باشد، ممکن است الیافی از لباس شما زیر ناخن‌های مقتول جا خوش کند و همین نکته‌ی به ظاهر بی‌اهمیت، به راحتی اتهام شما را اثبات کند. بنابراین مواظب الیاف لباس، الیاف فرش، خرده چوب وسایل آنتیک یا مواردی ازین دست باشید.

به خاطر داشته باشید که شما باید از هر پلیس و کارآگاهی باهوش‌تر و بادقت‌تر کار کنید. باید فکر آنها را بخوانید. باید بدانید که یک پلیس با دیدن جسد چه مواردی را مورد بررسی قرار می‌دهد. سرنخ‌ها را از کجا پیدا می‌کند و چه‌طور سرنخ‌ها را به قاتل پیوند می‌دهد. اگر بتوانید همه‌ی این موارد را رعایت کنید بی‌شک یک قتل تمیز و بی‌نقص انجام داده‌اید و می‌توانید با خیال راحت به قتل‌های بعدی‌تان فکر کنید.

پس از تکه‌تکه کردن جسد بهتر است قطعات را درچند بسته‌ی پلاستیکی مجزا تقسیم‌بندی کنید و هرکدام را به نوبت و تک تک از منزل خارج کنید. دقت کنید پلاستیک مصرفی شما، و اثر انگشت احتمالی شما یکی از سرنخ‌هایی است که ممکن است به راحتی محل اختفای شما را لو دهد. سعی کنید از پلاستیک‌های معمولی که در هر خانه‌ای پیدا می‌شود استفاده کنید. از پلاستیک‌های تبلیغاتی که مربوط به یک فروشگاه خاص یا یک برند خاص هستند پرهیز کنید. این‌جور پلاستیک‌ها به آسانی قابل ردیابی هستند. کافی است پلیس سری به فروشگاهی بزند که مارک و لوگوی آن روی پلاستیک قطعات جسد پیدا شده است. آنها می‌توانند دوربین‌های مداربسته مغازه را بازبینی کنند و با پس و پیش کردن اطلاعات و در کنار هم قرار دادن اطلاعات دیگر در کنار آنها به راحتی شما را متهم کنند.

در مورد محل دور ریز قطعات جسد نکته‌ی بسیار مهمی وجود دارد. فرض کنید پلیس با سه بسته‌ی قطعات جسد مواجه شده باشد. اولین کاری که یک پلیس خبره می‌کند این است که محل شناسایی هر بسته را در روی نقشه پیدا کرده و علامتگذاری می‌کند. سپس هر سه نقطه را بهم وصل می‌کند و یک مثلث فرضی ترسیم می‌کند. فرض اولیه‌ی همه‌ی پلیس‌ها این است که مخفی‌گاه قاتل در جایی در داخل همین مثلث است. چرا؟! چون پلیس‌ها خودشان را جای قاتل می‌گذارند. یک قاتل نابلد فکر می‌کند سه بسته‌ی خودش را از منزلش خارج کند. یک بار از خیابان سمت راست می‌رود و بسته را جایی دورتر از خانه‌اش رها می‌کند. بار دیگر به سمت چپ خیابان منزل می‌رود و سپس از خیابان روبرویی خانه‌اش مسیری را انتخاب می‌کند. بنابراین چنین قاتلی به آسانی محل اختفای خودش را لو داده است.

در چنین شرایطی بهتر است تیزهوش‌تر از هر پلیس و کارآگاهی عمل کنید. در مورد محل دور ریز قطعات جسد کمی فکر کنید و برای هر بسته محل مشخصی را در نظر بگیرید. از نقاط دورریز یک مثلث یا چند ضلعی بسازید تا مطمئن شوید که منزل شما در دورترین فاصله ممکن با محیط داخلی چندضلعی یا مثلث است.

نکته‌ی دیگر آنکه مطمئن شوید بسته‌ی پلاستیک خود را کاملا بسته‌بندی کرده‌اید. هرگونه عبور و مرور هوا به داخل بسته باعث فساد گوشت مقتول وبالطبع بوی نامطبوع فساد خواهد شد. همچنین مواظب چکیدن قطرات خون از داخل بسته به بیرون نیز باشید. اگر برای بسته‌بندی از مجله یا روزنامه استفاده کرده‌اید، مطمئن شوید که روزنامه یا مجله‌ی شما هیچ مورد مخصوص و ویژه‌ای نداشته باشد. روی آن اثر انگشتی وجود نداشته باشد. گوشه‌ای از آن با خودکار یادداشتی از شما باقی نمانده باشد. همچنین مارک و برند روزنامه نیز بسیار اهمیت دارد. اگر روزنامه مربوط به یک گاهنامه یا فصل‌نامه‌ی خاص باشد، مطمئن باشید که مشتری‌های خاص خود را هم دارد. بنابراین شناسایی تک تک مشتری‌های آن مجله یا روزنامه (که شما هم یکی از آنها هستید) به راحتی شما را لو خواهد داد.

بهتر است در منزل‌تان چندین نسخه روزنامه کثیرالانتشار بسیار معمولی داشته باشید. حتی بهتر است که برای فریب پلیس‌ها گاهی که یک روزنامه دست دوم را در ایستگاه مترو، یا پارک یا مناطق عمومی دیگر (ترجیحا دور از منزل‌تان) پیدا کردید آنرا با رعایت کلیه نکات امنیتی و ایمنی به منزل بیاورید و برای بسته بندی قطعات جسد از آنها استفاده کنید. بالفرض اگر جدول یکی از این روزنامه‌ها با دست‌خط یک عابر یا شخص مشخص دیگری پر شده باشد، همین موضوع مدت‌ها پلیس را سرگرم خود خواهد کرد و دایره‌ی کاوش پلیس از منطقه‌ی شما دورتر و دورتر می‌شود.

14 اسفند 98

2: جنازه‌ی سالم/ حل کردن در اسید هیدروکسید سدیم / کثیف‌کاری زیادی دارد

در این روش قبل از هر چیزی نیاز به آماده‌سازی و تهیه مواد اولیه دارید. این روش چنان‌که در ادامه می‌آید آنچنان مرسوم نبوده و در تاریخ قتل‌ها، مخصوصا قتل‌های زنجیره‌ایی فقط چند مورد قابل اشاره وجود دارد. قبل از اینکه از این روش برای سر به نیست کردن جنازه‌‌تان استفاده کنید لازم است حتما کمی درباره‌ی این موضوع اطلاعات کسب نمائید و تاریخچه انجام این روش را به خوبی بدانید.

برای مثال «آدولف لویس لویگرت» (که موسس یک شرکت و کارخانه سوسیس‌سازی معروف بوده است) همسرش را مسموم کرد. او برای سر به نیست کردن جنازه در ابتدا یک دیگ 200 لیتری سوسیس‌پزی را از آب پر کرده، دو گونی سودا را به آن اضافه کرد. سپس محتویات دیگ را گرم‌کرده و آنرا به جوش آورد. در نهایت جسد را به محتویات اضافه کرده و در طی حداقل 8 ساعت آنرا پخت و سپس باقی‌مانده‌ی های جسد را با آتش خاکستر کرد.

مورد دیگری نیز وجود دارد که قاتلی سعی کرده است جنازه‌ای را با 40 گالن اسید تجزیه نماید و از شر جسد نجات پیدا کند. اما در این دو مورد مشکلاتی نیز وجود داشت که لازم است پیش از انجام کار کاملا آنها را مورد بررسی قرار دهید و از آنها آگاهی پیدا کنید.

اول آنکه در مورد قتل اول (آدولف لویس لویگرت) پلیس توانست قطعاتی از استخوان‌های پا، یک بند انگشت، دنده و جمجمه‌ی جنازه را به همراه انگشترهای مقتول از میان خاکسترهای آتش پیدا کند و در نهایت همه‌ی اینها منجر به متهم‌شدن قاتل شد. در مورد دوم هم 28 کیلوگرم چربی انسانی، 3 سنگ کیسه صفرا، بخش‌هایی از پا، 18 قطعه استخوان بدن و همچنین دندان‌های مصنوعی‌ مقتول منجر به متهم‌شدن قاتل شد.

مشکل اصلی حل کردن جسد در اسید اینجاست که اسید هیدروکسید سدیم به تنهایی نمی‌تواند کلیه اجزای بدن انسان را در خود حل کند. همچنان چه گفته شد استخوان‌های بزرگ ران پا و چربی‌ها و ماهیچه‌های انسان و الحاقات و اجزای تزئینی استفاده شده در بدن مقتول مانند جواهرآلات، دندان‌های مصنوعی و… به خوبی در اسید حل نمی‌شوند و شما در نهایت مجبور خواهید شد برای رهایی از باقی‌مانده جسد آنها را به روش دیگری از بین ببرید.

در سال‌های گذشته و در سریالی به نام «برکینگ بد» از همین روش برای نابودی جسد استفاده شد و نکات قابل توجهی از شیوه‌ی انجام کار و ایرادات وارده بر آن مشخص شد. مهم‌ترین چیز ظرف مخصوص برای استفاده از هیدروکسید سدیم است. چنانکه باید بدانید اسید علاوه بر بدن مقتول می‌تواند باعث تحلیل رفتن بافت ظروف استفاده شده برای این کار نیز شود. علاوه بر این هیدروکسید سدیم می‌تواند شیشه، سرامیک و آهن را در خود حل نماید. بنابراین شما نمی‌توانید به آسانی از این روش استفاده نمائید. لازم است پیش از هرکاری وان بزرگی از جنس پلاستیک پلی اتیلن تهیه نمائید. این جنس از پلاستیک‌ها معمولا با شکل مثلثی در کف ظرف و نشان LDPE شناخته می‌شوند که نشان‌دهنده‌ی آن است که این ظروف از از پلی اتیلن کم‌چگال ساخته شده‌‌اند. پس هرگز از یک وان سرامیک برای حل کردن جسد با اسید استفاده نکنید چراکه اسید باعث خوردگی وان سرامیکی شده و سوراخ بزرگی در کف وان و سپس کف حمام ایجاد خواهد کرد. همچنین استنشاق بخار این اسید بدون ماسک مناسب به شدت خطرناک بوده و باعث آسیب رسیدن به قرنیه چشم و کوری نیز می‌گردد.

علاوه بر اینها رهایی از باقی‌مانده محلول اسید، و باقی‌مانده‌‌های جسد نیز مشکلات دیگری هستند که با آن روبرو خواهید شد. اینکه چطور باید برای سوزاندن باقی‌مانده از آتش استفاده کنید و یا روش دیگری را برای از بین بردن باقی‌مانده‌ها انجام دهید شامل نکاتی است که در ادامه و در بخش سوزاندن با آتش به آنها خواهیم پرداخت.

20 اسفند 98

فصل دوم: سوزاندن جسد

3: جنازه‌ی سالم یا ناسالم / آتش زدن در محیط خانه

سوزاندن جسد به طور کلی دارای برتری‌های بیشماری نسبت به باقی روش‌هاست. با این حال، این روش معایب خاص خودش را هم دارد. از خوبی‌های این روش می‌توان به کم شدن حجم جسد اشاره کرد. پس از سوزاندن جسد اگر بتوانید دمای کافی برای آتش زدن تمام اجزای بدن او (شامل اعضای درونی و استخوان‌ها) ایجاد کنید، کلیه قسمت‌های جسد به خاکستر تبدیل شده و تمام آنها را می‌توانید در یک گلدان کوچک قرار داده و نگهداری کرده و یا از منزل خارج کنید.

بزرگترین مشکل روش سوزاندن جسد بوی ناشی از سوخت حجم وسیعی از گوشت، پوست و مو در فضای خانه است. باید شرایط محل سوخت را در نظر بگیرید. اگر ساکن محله‌ای در درون شهر، یا بدتر دارای خانه‌ای آپارتمانی هستید، سوزاندن جسد در محیط خانه و مثلا داخل فر یا حمام کار عاقلانه‌ای نیست. چون به سادگی دود و بوی ناشی از سوزاندن جسد راهی به خارج پیدا کرده و به ترتیب حیوانات خانگی اطراف، همسایگان فضول و سپس پلیس را به محل انجام کار شما خواهد کشاند.

با این‌حال اگر اصرار دارید که این‌کار را حتما در منزل انجام دهید بهتر است این روش را برای قتل‌های خاص که دارای شرایط خاصی هستند کنار بگذارید. اول آنکه این روش بیشتر مناسب قتل‌های زمستانی‌ست. روشن کردن آتش در منزل با این شرط که در منزل‌تان شومینه‌ی هیزمی طبیعی یا غیرطبیعی دارید، در فصلی به غیر از زمستان بسیار سوال‌برانگیز و مشکوک است. اما همین کار در زمستان و سرمای شدید چیزی کاملا طبیعی جلوه می‌کند. پس به وضعیت آب و هوا دقت کنید و روش سوزاندن در داخل منزل را فقط برای قتل‌های زمستانی‌تان کنار بگذارید.

حتی با این شرایط که در محل دیگری به جز شومینه طبیعی برای سوزاندن جسد استفاده کنید باید این نکته را هم در نظر بگیرید که دوده‌ی حاصل از سوخت چوب یا اجزای جسد به آسانی بر روی دیوار می‌نشیند و نقش سیاهِ زننده‌ای ایجاد می‌کند که برای سوال‌پیچ‌کردن و سپس متهم کردن یک قاتل کاملا کافی‌ست.

4: جنازه‌ی سالم یا ناسالم / آتش زدن در هوای آزاد

آتش زدن جسد در هوای آزاد کار عاقلانه‌تری است. با این حال این روش نیز خالی از اشکال نیست و بسته به شرایط انجام آن با مشکلات ریز و درشت فراوانی روبرو خواهید شد. برای امتحان این روش بهتر است از جاده‌ای روستایی یا پرت و دورافتاده و خارج از شهر استفاده کنید. سپس در زمین‌های خاکی اطراف جاده فرعی چند کیلومتری به همراه جسد رانندگی کنید تا کمی از آمد و شد احتمالی رهگذران فاصله بگیرید. در این زمان کافی است جسد را از ماشین بیرون آورده و آتش بزنید.

اما قضایا به همین سادگی نیست. باید قبل از انجام سوزاندن جسد فکری به حال باقی‌مانده‌های خاکستر آن کنید. بهتر است ورقی فلزی در زیر جسد قرار دهید تا پس از پایان مراحل سوزاندن بتوانید باقی‌مانده‌های احتمالی جسد را به آسانی پیدا کرده و نابود کنید.

مشکل بعدی سوزاندن جسد ایجاد دمای مناسب برای آن است. همان‌طور که می‌دانید خودِ گوشت و پوست و استخوان به تنهایی نمی‌توانند سوختی طولانی‌ مدت را فراهم کنند. بنابراین احتمالا به لوازم آتش‌زنه‌ای مانند بنزین، گازوئیل یا … نیاز خواهید داشت. در گذشته از سنده (فضولات حیوانات) به عنوان مواد سوختنی جایگزین چوب استفاده می‌کردند. چونکه سنده می‌توانست برای گرمابخشی منزل دمای بیشتری را از کنده چوب فراهم کند. از آن گذشته قیمت تمام شده سنده، کمتر از کنده‌های چوب جنگلی تمام می‌شد و آسانتر از هرچیزی در هر گوشه و کنار و در هر طویله‌ای می‌شد به مقادیر انبوهی از آن دست پیدا کرد. اما در این روزگار پیدا کردن سنده حیوانات کار سخت و دور از عقلی است. کما اینکه نمی‌توان به مقدار کافی از آن را تهیه کرده و برای سوزاندن جسد استفاده کرد.

علاوه بر این‌ها خارج کردن یک جسد پر و پیمان از منزل و انتقال آن به بیرون شهر کار آسانی نیست. منتقل کردن جنازه در داخل قالی و فرش لول شده روش مسخره و غیرعملی است که بارها در تلویزیون و فیلم‌های سینمایی نشان داده است. فکر لوله کردن فرش را از سرتان بیرون کنید. اشکال مهم این روش حجم اضافه شده به لوله‌ی فرش است. یک جسد خوابیده با ارتفاع حدود 30 سانتیمتر به یک فرش 6 یا 12 متری ساده حجم بیش از اندازه و سوال‌برانگیزی را اضافه می‌کند.

یکی از روش‌های انتقال جسد به بیرون منزل بدون ایجاد سوال برای همسایگان استفاده از عروسک خرسی بزرگ ولنتاین است. در این روش کافی‌ست تاریخ قتل را با روز ولنتاین تنظیم کنید. یکی دو روز قبل از ولنتاین خرس عروسکی بزرگی خریداری کنید و طوری که حتما چند همسایه فضول‌تان با خبر شوند آن را با سر و صدا وارد منزل کنید و اگر کسی درباره آن ازتان پرسید بگویید که سورپرایز نامزد خودتان یا نامزد یکی از دوستان‌ نزدیک‌تان است و این عروسک در روز ولنتاین به صاحب اصلی‌اش (نامزد شما یا نامزد دوست خیالی‌تان) هدیه داده خواهد شد.

خب! حالا کافی‌ست شکم عروسک را باز کنید، جسد مقتول را داخل پلاستیک محکمی لوله کرده و آنرا با احتیاط داخل بدن عروسک خرسی قرار دهید و طوری که طبیعی بنظر بیاید شکم یا درز کناری دوخت عروسک را مثل قبل بدوزید. قراردادن جسد در داخل پلاستیک قبل از انجام این کار بسیار ضروری است. توجه داشته باشید که جسدِ تازه معمولا تا حدود 10 روز بوی تعفن نفرت‌برانگیزی دارد و به آسانی از هر منفذی به بیرون می‌خزد.

برای بردن این خرس عروسکی بزرگ به بیرون از شهر می‌توانید از وانت یا ماشین شخصی خودتان استفاده کنید. هیچ اشکالی ندارد که کسی عروسک شما را در چنین روزی ببیند. حتی می‌توانید با استفاده از روبان‌های رنگی و مثلا قرمز کراوات یا پاپیون جذاب بزرگی برای عروسک درست کنید و طوری که حتما دیده شود آنرا با افتخار در پشت وانت به بیرون شهر منتقل کنید.

14 خرداد 99

فصل سوم: دفن جسد

5: جنازه‌ی سالم/ دفن کردن جسد در باغچه / کثیف‌کاری کمی دارد

این روش خود به تنهایی شامل چندین بخش مختلف است که ما هر کدام از آنها را در قسمت‌های مختلف تقسیم کرده و در شماره‌بندی‌های متفاوت از آنها نام برده و توضیحات مربوط به هر کدام را ذکر خواهیم کرد.

 

ادامه دارد…