فکر می‌کنم سال 1383 یا 1384 یا کمی دیرتر بود که بر شعر احمد شاملو ملودی زیر را ساختم و با تنها ریتم 6/8 که بلد بودم گیتار زدم و خواندم و با امکانات ابتدایی آن دورانم که میکروفون کوچک بی‌کیفیتی بود این ترانه را هر طور که بود ضبط کردم. از آنجایی که وقت آزاد زیادی داشتم و آن‌روزها کلیپ فلش ساختن مدِ روز بود بعد از چند ساعت کلنجار رفتن کلیپ نصفه-نیمه‌ای هم برایش ساختم و در نهایت فایل نهایی را در سایت iranclip آپلود کردم.
حالا که به ماحصل خاطرات آن روزها که خوشبختانه هنوز در سایت ایران‌کلیپ پابرجاست نگاه می‌کنم، تصویر خوش‌آیندی در ذهنم شکل می‌گیرد.
در کلیپ موردِ اشاره ظاهرا کمی صدا و تصویر همخوانی ندارند و گاهی پس و پیش می‌شوند و این اشکال بر می‌گردد به بی‌تجربگی منِ 18-19 ساله آن‌وقت که در حال تجربه کردن چیزهای جدید و متفاوت بودم.
نسخه صوتی ترانه
نمی‌دانم ساخت چنین ترانه‌ای را می‌توان افتخارآمیز نامید یا نه. اما هرچه که هست برای من جزئی از خاطرات جوانی‌ام است. ترانه‌ی عشق‌آلودی بود که منِ پسرِ صحرا -احتمالا- در سوگِ دخترانِ ننه دریا می‌خواندم.
اولین باشید که نظر می دهید